Kan ik verplicht worden extra te gaan werken voor partneralimentatie?

“Na dertien jaar huwelijk en een relatie van twintig jaar hebben mijn vrouw en ik besloten uit elkaar te gaan. Het leek erop dat we zelf goede afspraken konden maken en de scheiding in goed overleg zouden kunnen regelen, maar nu begint er toch wat te rommelen. Mijn vrouw heeft namelijk aangegeven dat ze opeens wél partneralimentatie wil. Zelf werkt ze drie dagen in de week en ik werk vier dagen.

Nu zegt ze dat ik misschien weer veertig uur moet gaan werken om in ons beider onderhoud te kunnen voorzien, maar volgens mij kan ze dit niet zomaar zeggen? Onze kinderen zijn volwassen, dus van kinderalimentatie is geen sprake en qua financiële ondersteuning van hen komen we er samen denk ik wel uit. Wat moet ik doen, kan mijn vrouw zomaar verwachten dat ik extra ga werken om haar te onderhouden?”

Deze vraag kregen wij vorige week binnen. Om deze vraag te beantwoorden zullen we de feitelijke informatie op een rijtje zetten, om vervolgens een conclusie te kunnen trekken.

1. Wat is partneralimentatie?

Zodra je met elkaar in het huwelijksbootje stapt, ga je een onderhoudsplicht aan. Dit betekent dat je wettelijk verplicht bent voor elkaar te zorgen en elkaar financieel te onderhouden. Tenzij je in de huwelijkse voorwaarden andere afspraken vastlegt.

Als je gaat scheiden, heb je nog steeds deze onderhoudsplicht ten opzichte van elkaar (wederom, tenzij het anders is vastgelegd in de huwelijkse voorwaarden). Als je ex-partner zelf niet genoeg inkomsten heeft om van te leven, dan heb jij de plicht om bij te dragen in de kosten middels partneralimentatie.

2. Hoe wordt partneralimentatie berekend?

Samen met je ex-partner maak je afspraken over de hoogte van deze partneralimentatie. Kunnen jullie het niet eens worden, zoals in het geval hierboven beschreven? Dan beslist de rechter hoe hoog het bedrag is.

Bij de berekening van partneralimentatie wordt rekening gehouden met het netto inkomen van jou en het netto inkomen van je partner, maar ook met je draagkracht. Als de inkomens van ‘de man’ en ‘de vrouw’ in bovenstaand vraagstuk namelijk weinig verschillen, en de man uiteindelijk (na aftrek van belasting en vaste lasten) relatief weinig overhoudt, heeft de vrouw geen recht op partneralimentatie. Een rechter kijkt dus naar het bedrag dat de vrouw nodig heeft om de levensstandaard zoals in het huwelijk voort te zetten, hoeveel de vrouw zelf verdient en hoeveel de man volgens draagkracht kan betalen. De rechter kijkt wel naar de mogelijkheden van de vrouw om in haar eigen onderhoudsplicht te voorzien (door bijvoorbeeld zelf een extra dag te gaan werken), maar kijkt niet naar wat de man extra kan doen om de vrouw in haar onderhoud te voorzien.

Het antwoord

De vraag van bovenstaand vraagstuk kan dus simpel beantwoord worden: het kan niet zo zijn dat iemand meer moet gaan werken om in de partneralimentatie van de ex-partner te voorzien. Wel kan het zo zijn dat, afhankelijk van de inkomens en draagkracht van beide ex-partners, de man partneralimentatie aan de vrouw moet betalen.

* In dit vraagstuk is het zo dat ‘de man’ tijdens het huwelijk meer verdiende dan ‘de vrouw’, waardoor de vrouw in dit geval recht heeft op alimentatie. Natuurlijk kan het ook zo zijn dat de vrouw alimentatie verschuldigd is aan haar ex-man, dat een vrouw partneralimentatie moet betalen aan haar ex-vrouw of dat een man de onderhoudsplicht naar zijn ex-man nakomt. Lees op de pagina van de Rijksoverheid meer over de regels en de duur van partneralimentatie.